<meta name='google-adsense-platform-account' content='ca-host-pub-1556223355139109'/> <meta name='google-adsense-platform-domain' content='blogspot.com'/> <!-- --><style type="text/css">@import url(//www.blogger.com/static/v1/v-css/navbar/3334278262-classic.css); div.b-mobile {display:none;} </style> </head><body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d28640179\x26blogName\x3dHOW+TO+LIVE+A+LIFE\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://jbinx.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://jbinx.blogspot.com/\x26vt\x3d1688342346376335558', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Dapithapon

2 comments | Friday, January 30, 2009

A poem written for a writing workshop during my college days. This poem was critiqued by Rebecca Anonuevo of PEN and other writers from UST Center for Creative Writing. Just want to share it.


Dapithapon



Pinili kong mapag-isa sa
Isang dapithapon na puno ng pighati
Isang dapithapon na di maintindihan
Kung bakit ang pighating iyon
Ay bumabalot sa katahimikan ng
Papalubog na haring araw.



Pinili kong ako'y tapak-tapakan
Mga taong sinabi kong sila ang magtatanggol
Kung ako'y naaapi.
Mga taong akala ko'y sila ang mag-aahon
Kung ako'y nalugmok
Sa pighati ng malayong karimlan.
Pinipilit kong maayos ang mga lugmok
Ng aking nadaraanan.
Ngunit ikaw mismo ang sumira sa mga
Naisaayos nating pangarap.



Pinili kong maiwanan sa ating mga lakbayin
Ikaw ba'y lmingon ng nalaman mong ikaw
Ay nag-iisa sa ating paglalakbay?
Ikaw ba'y naghanap ng ako ay nawala
Sa ating daraanan.
Pinipilit ko'y ika'y maintindihan at
Mabura sa aking isipan.
Ngunt di mawala ang mga ala-ala na
Bumuo at sumira ng aking buhay.



Ngayon, ako na lamang ang lalakbay
Sa malayong karimlan
Ako na lamang ang mag-aayos
Sa mga nasirang mga pangarap
Ako na lamang ang aahon
Sa pagkaluugmok sa pighati
Ng malawak na karimlan
Ako na lamang ang magbubukas
Sa durungawan aking puso at
Ako na lamang ang magtatanggol
Sa tuwing ako'y naapi.



Ngunit ng isang dapithapon na yaon ay
Nagbago ang lahat ng aking naitakda;
"Pinili ko bang tumakas at wakasan ang aking buhay?"

posted by jbinx

at 1:44 PM Permalink

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

waw..emo, pero maganda? :) ano namang sabi ng mga nag-critic nito?

10:47 AM

 
Blogger jbinx said...

thanks pugadmaya ;-) sabi nila mag practice pa daw ako, magbasa ng maraming literary 'materials' at magsulat pa ng bonggang bongga :-)

5:00 PM

 

Post a Comment

<< Home